tytuł strony
  
 

 
.:menu:.

 

KOPIEC KOSCISZKI Kopiec Kościuszki- Położony jest na wzgórzu błogosławionej Bronisławy. 19 X 1820 roku, rozpoczęto prace przy sypaniu kopca, który dawniej nazywany był Mogiłą Kościuszki, a jego budowa została zakończona 25 X 1823 roku. Koszta związane sypaniem pokryli ofiarodawcy z całego kraju. Wzgórze bł. Bronisławy, na którego szczycie usypany został kopiec, wznosi się 333 m n.p.m., a wysokość samego kopca jest równa 34,1 m. Zawiera w sobie ziemię z pól bitewnych: Racławic, Maciejowic, Dubienki, a także z Ameryki Północnej, z miejsc gdzie walczył Kościuszko. Dwadzieścia lat po usypaniu kopca, zbudowano utwardzoną drogę, prowadzącą ze Zwierzyńca na wzgórze, a w 1860 roku, na szczycie kopca umieszczony został głaz z tatrzańskiego granitu z napisem: "Kościuszce". W połowie XIX stulecia, zaborcy austriaccy otoczyli kopiec pierścieniem fortyfikacji. Jeszcze przed drugą wojną światową, wzgórze bł. Bronisławy nie było porośnięte drzewami, tak jak ma to miejsce obecnie. W czasie drugiej wojny światowej, Niemcy planowali zniszczenie kopca, który był dla nich zbyt wyraźnym symbolem polskości, jednakże pomysł nie został zrealizowany. Większym zagrożeniem dla istnienia monumentu, okazały się ulewne deszcze, szczególnie te z lata '97 roku, kiedy to jego struktura została bardzo poważnie uszkodzona. Po trwającym do jesieni 2002 roku remoncie, kopiec na powrót został otworzony, przyciągając - szczególnie w pierwszych dniach - prawdziwe rzesze krakowian i nie tylko. Nad kopcem pieczę sprawuje założony 24 listopada 1820 roku Komitet Kopca Kościuszki. KOPIEC IM J. PIŁSUDSKIEGO Kopiec im Józefa Piłsudskiego- nazywany również kopcem Niepodległości. Jego budowę rozpoczęto 6 VIII 1934 w dwudziestą rocznicę wymarszu z Krakowa I kompanii kadrowej Legionów, dla uczczenia czynu zbrojnego podczas pierwszej wojny światowej. Jednakże po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego w 1935 roku, postanowiono kopiec nazwać jego imieniem. Sypano go do 9 VII 1937 roku. Jest dzięki temu najmłodszym kopcem Krakowa, a jednocześnie największym - ma 36 metrów wysokości. Podobnie jak w kopcu Kościuszki, w nim także znajduje się ziemia ze wszystkich pobojowisk żołnierzy polskich podczas pierwszej wojny światowej, a także z różnych miejsc na świecie upamiętnionych czynami wybitnych Polaków. Nad kopcem, od 1980 roku opiekę sprawuje, Komitet Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego, działający przy Towarzystwie Miłośników i Historii Zabytków Krakowa. Kopiec Krakusa Kopiec Krakusa -Został usypany prawdopodobnie w VII w n.e., znajduje się na Krzemionkach, na wysokości 255 metrów n.p.m. Sam kopiec mierzy 16 metrów. Uważany jest za grób legendarnego założyciela Krakowa-Krakusa. Pod koniec lat międzywojennych Kopiec Krakusa został dokładnie przebadany przez Józefa Żurkowskiego oraz Franciszka Jakubika. Badanie zostało przeprowadzone poprzez wykonanie wykopu lejowego od szczytu w głąb, aż do podstawy nasypu. Wybierana ziemia była przesiewana przez coraz gęstsze sita w celu odszukania nawet najdrobniejszych przedmiotów. Wewnątrz kopca natrafiono na ślady wysokiego słupa, do którego umocowane były rozstawiona promieniście ściany przegród, wyplecione z wikliny. Przestrzeń między przegrodami wypełniała ubita ziemia i kamienie. Całość tej konstrukcji wzmacniała znakomicie stabilność kopca. W oparciu o uzyskany materiał źródłowy, Andrzej Żaki przyjmuje w pracy 'Początki Krakowa', że dąb rosnący kiedyś na szczycie kopca, był w czasach pogańskich związany z kultem, w następstwie czego mógł zostać ścięty kiedy zaczęła rozprzestrzeniać się na tych ziemiach wiara chrześcijańska, prawdopodobnie w X wieku. Pozwala to zdaniem autora, datować usypanie kopca na czas między końcem VI, a końcem VII wieku naszej ery, zwłaszcza że okucie pasa typu awarskiego, znalezione na dnie kopca, pochodzi przypuszczalnie z tego właśnie okresu. KOPIEC WANDY Kopiec Wandy- Znajduje się we wschodniej części miasta, stanowiąc granicę pomiędzy dzielnicą mieszkaniową Nowa Huta, a Hutą im. Tadeusza Sendzimira. Ma 14 metrów wysokości, a wznosi się 238 m n.p.m. Najstarsza wzmianka dotycząca wyglądu kopca, pochodzi z 1584 roku, z "Herbów rycerstwa polskiego". Dawniej na szczycie wzgórza stała kamienna figura Wandy, a na cokole wyryto po łacinie opis jej czynu. Zarówno figura, jak i cokół z czasem uległy całkowitemu zniszczeniu. W 1860 roku, Austriacy otoczyli kopiec szańcem i stanowił on część fortyfikacji twierdzy Kraków. Pod koniec XIX wieku, ziemny szaniec, zastąpiono ceglano-kamiennnym fortem. W roku 1890 Kornel Kozerski, obywatel Królestwa Polskiego, własnym kosztem kazał odnowić kopiec, a na jego szczycie osadzić marmurową rzeźbę orła, którą zaprojektował Jan Matejko. Na podstawie wyryty jest napis "Wanda" i miecz skrzyżowany z kądzielą. W latach 1968-1970 fort został rozebrany. Prace badawcze z lat 1913 i 1963-1965 potwierdziły, że teren wokół kopca był zasiedlony już 2 tys. lat p.n.e. Przypuszcza się, że kopiec Wandy był usypiskiem o charakterze strażniczym lub sygnalizacyjnym. "
 
jeśli